Groot onderhoud Mgr. Bekkerslaan
Aan de Mgr. Bekkerslaan in Rijswijk staat, tussen veel groen, een flatgebouw met 93 woningen. Het is gebouwd in 1966 en inmiddels toe aan renovatie. Het bestaande gebouw heeft van oorsprong heldere, strakke lijnen en een uitstraling die wordt bepaald door de kracht van herhaling. Door verbouwingen van onder meer de entree is in de loop der tijd de uitstraling van het complex minder duidelijk en krachtig geworden. Er zijn veel verschillende kleuren toegepast en op het niveau van de begane grond is de omgeving minder goed zichtbaar geworden.
Het voorstel van Nieuwe Architecten voor groot onderhoud en renovatie van dit complex gebruikt de originele elementen om een vernieuwd woongebouw te maken, waarin met name de algemene voorzieningen en de route van de entree naar de woningen veiliger, gebruiksvriendelijker en aantrekkelijker wordt gemaakt.
Het beeld van de begane grond is op dit moment versnipperd door een veelheid aan elementen en verspringingen in de gevel. Als groot onderhoud wordt uitgevoerd en nieuwe elementen worden toegevoegd, dreigt het gevaar dat dit beeld nog onoverzichtelijker wordt. Om het complex een eenduidige verschijningsvorm te geven, wordt daarom het nieuwe boeideel uitgevoerd als een doorlopend lint in een natuurlijke kleur. Alle elementen, zowel oud als nieuw, bevinden zich op deze manier binnen de lijn van het nieuwe boeideel en zijn duidelijk onderdeel van het geheel.
Om het gebouw beter afsluitbaar te maken worden de postkasten verplaatst naar de buitengevel. Entree en postkasten krijgen een kleine luifel, waardoor de entree comfortabeler wordt. De gevel wordt opener door bij het entreegebied een doorkijk door het gebouw te maken. De entree is daarmee weer minstens net zo uitnodigend als ten tijde van de oplevering in 1966, met dit verschil dat de entree nu afsluitbaar is en zo veiligheid en comfort biedt. Een verhoging in het plafond met geïntegreerde verlichting maakt de entree nog beter zichtbaar. Het plafond, uitgevoerd in aluminium lamellen, loopt visueel door van buiten naar binnen en benadrukt de doorgang en de verbinding tussen de voor- en achterzijde van het gebouw.
Naast de entree krijgen de (veelal oudere) bewoners een ruime scootmobielberging en een grote fietsenstalling in plaats van individuele fietsenbergingen. Zo kan de ruimte efficiënter ingedeeld worden, bovendien wordt de berging door zijn openheid en zicht naar buiten toe een stuk sociaal veiliger. De vierkante meters die door deze ingreep beschikbaar komen, kunnen gebruikt worden voor twee nieuwe woningen in de kop van het gebouw. Dit versterkt het investeringsplan voor vernieuwing, en door het toevoegen van twee nieuwe woningen wordt deze zijde van het gebouw leefbaarder. Wat vroeger een anoniem gebied was met blinde muren van metselwerk, wordt weer een aangename plek waar mensen zorg voor zullen dragen.
De kern met trappenhuis, liften en bergingen, is karakteristiek voor het gebouw en een herkenbaar punt in de omgeving. Die herkenbaarheid en identiteit worden versterkt door de kozijnen van de kern te vervangen door een doorlopende aluminium vliesgevel, en door de naam van het complex, RIJNERWATERING, in matte folie op de gevel aan te brengen. ’s Avonds wordt de naam van binnenuit aangelicht, als een baken voor wie in het donker het gebouw benadert.
Om een veilige vluchtroute te waarborgen worden de vluchttrappenhuizen op de koppen van het gebouw verlengd tot op maaiveld. Om de toegang van het complex goed te kunnen blijven beheersen worden de trappen, in aansluiting op het omvattende lint, gevat in een stalen persrooster. Hiermee worden ook deze elementen onderdeel van de eenduidige verbijzondering van het complex.
Als laatste onderdeel van de route van entree naar de woning wordt de galerij aangepakt. De bewoners van de flat zijn veelal ouderen, van wie de mobiliteit achteruit gaat. Om gemakkelijk de woning te kunnen betreden, wordt de galerij opgehoogd. De bestaande dichte windschermen op de galerij worden vervangen door glazen windschermen. In een geometrisch patroon worden hierop gekleurde vlakken aangebracht om zo het uniforme karakter van de galerijen te doorbreken. De aluminium plaatbalustraden worden gecoat in een neutrale, lichtblauwe kleur, waarbij het nog steeds mogelijk is dat de bewoners daar hun eigen sfeer aan geven door het ophangen van plantenbakken, iets wat nu ook al veel gebeurt.